Η οστεοχόνδρωση είναι μια αρκετά συχνή ασθένεια του μυοσκελετικού συστήματος. Η διάγνωσή του περιορίζεται στην αρχική αναγνώριση των συμπτωμάτων της νόσου και στη συνέχεια συνταγογραφούνται ήδη πρόσθετες εξετάσεις για πιο ακριβή διάγνωση. Η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας πρέπει να πραγματοποιείται μόνο σε συνδυασμό. Τότε θα επιτύχετε τα πιο αποτελεσματικά αποτελέσματα. Η ολοκληρωμένη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης περιλαμβάνει: παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα, φυσιοθεραπευτικές ασκήσεις, μέτρα αποκατάστασης και φάρμακα για την αποκατάσταση κατεστραμμένων μεσοσπονδύλιων δίσκων.
Αυτή η ασθένεια μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Σχεδόν όλοι μετά την ηλικία των 20 ετών πάσχουν από κάποια μορφή της και το 70% των ενηλίκων κάτω των 40 ετών έχουν διαγνωστεί με τη νόσο. Βασικά, με την οστεοχονδρωσία, επηρεάζεται το κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης, το οποίο βρίσκεται συνεχώς υπό βαριά φορτία. Λιγότερο συχνές είναι οι περιπτώσεις θωρακικής και τραχηλικής οστεοχόνδρωσης. Και, φυσικά, κάθε ασθενής ασχολείται με το ερώτημα εάν η οστεοχόνδρωση μπορεί να θεραπευτεί.
συμπτώματα της νόσου
Το πιο κοινό σύμπτωμα της οστεοχόνδρωσης είναι ο πόνος από συμπίεση των νευρικών ριζών ή από έντονη ένταση στους μύες της πλάτης που βρίσκονται δίπλα στη σπονδυλική στήλη. Ο πόνος μπορεί να διαρκέσει μέρες, μήνες ή και χρόνια. Ταυτόχρονα, η ποιότητα ζωής και η ανθρώπινη παραγωγικότητα μειώνονται. Εάν ο πόνος ξεκίνησε πριν από μιάμιση εβδομάδα, συνταγογραφούνται αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Εάν διαρκέσουν περισσότερο από 2 εβδομάδες αλλά λιγότερο από 3 μήνες, θα συνταγογραφηθούν επιπλέον παυσίπονα.
Εάν ο πόνος στο φόντο της οστεοχονδρωσίας επιμένει για περισσότερο από 3 μήνες, τότε εκτός από τα παυσίπονα και τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, συνταγογραφούνται αντικαταθλιπτικά. Δεν έχουν μόνο θετική επίδραση στην ανθρώπινη ψυχή, αλλά έχουν και έντονο αναλγητικό αποτέλεσμα. Αυτό βελτιώνει την κατάσταση του ασθενούς. Μόνο ο θεράπων ιατρός γνωρίζει πώς να θεραπεύει την οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης και μπορεί να επιλέξει με ακρίβεια την τακτική και τη δοσολογία των φαρμάκων.Η αυτοχορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων μπορεί να οδηγήσει σε αιμορραγία και έλκη και άλλες παροξύνσεις.
Τα κύρια σημάδια διαφορετικών τύπων οστεοχονδρωσίας
Αυχένιος:
- πονοκέφαλος (θαμπός, πόνος) που δεν ανακουφίζεται από αναλγητικά.
- πόνος κατά την περιστροφή του κεφαλιού.
- Πόνος στα χέρια και στο στήθος, παρόμοιος με τη στηθάγχη. Εξαπλώνεται στην ωμοπλάτη και στο αντιβράχιο, αλλά σε αντίθεση με τον καρδιακό πόνο, μπορεί να διαρκέσει για ώρες ή ακόμη και μέρες (η στηθάγχη διαρκεί περίπου 5 λεπτά).
- Μούδιασμα και μυρμήγκιασμα στα χέρια ή στο στήθος σας.
Θώρακας:
- η παρουσία θαμπού, πονεμένου πόνου στην πλάτη.
- Πόνος στο στήθος που επιδεινώνεται από την κίνηση, χαρακτήρας ζώνης. Συχνά, η οστεοχονδρωσία στο στήθος έχει σημάδια άλλων ασθενειών: γαστρίτιδα, έμφραγμα του μυοκαρδίου, έλκη.
Οσφυϊκή περιοχή:
- Πόνος στη μέση που επιδεινώνεται με την κίνηση ή την παρατεταμένη καθιστή θέση σε μία θέση. Ο πόνος πονάει, μερικές φορές οξύς. Εξαιτίας της, ο ασθενής δεν μπορεί να καθίσει, να σκύψει, να αναποδογυρίσει και αναγκάζεται να διατηρήσει μια συγκεκριμένη θέση για να ανακουφίσει τον πόνο.
- Μούδιασμα του μηρού (κνήμη) ή μείωση της ευαισθησίας τους.
Θεραπευτική αγωγή. Βασικές Μέθοδοι
Πριν από τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας, απαιτείται αρχική διάγνωση, η οποία διενεργείται από γιατρούς: νευρολόγο, σπονδυλολόγο, ορθοπεδικό. Ο γιατρός εξετάζει και εντοπίζει τα συμπτώματα της νόσου. Κατά κανόνα, πρόκειται για αισθήσεις πόνου σε συγκεκριμένα σημεία, τεντωμένους μύες και στις δύο πλευρές της σπονδυλικής στήλης. Για να είναι απολύτως βέβαιος για τη διάγνωση, ο ασθενής στέλνεται για αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία της σπονδυλικής στήλης.
Οι μέτριες σωματικές ασκήσεις (γυμναστική, θεραπευτικές ασκήσεις) είναι πιο πιθανό να έχουν θετική επίδραση σε μια άρρωστη ανθρώπινη σπονδυλική στήλη. Η φυσική αγωγή βελτιώνει τις μεταβολικές διεργασίες στο σώμα και ενισχύει τους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Επίσης, βελτιώνει την κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης, ανακουφίζει από την ένταση των μυών και ανακουφίζει τους άρρωστους σπονδύλους. Κατά τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας, είναι επίσης απαραίτητο να ακολουθήσετε μια συγκεκριμένη δίαιτα. Με μια έξαρση της νόσου, ένα άτομο χρειάζεται να κοιμάται σε σκληρή επιφάνεια και με ιδιαίτερα έντονο πόνο, είναι απαραίτητο να κινείται λιγότερο και να αναζητά ιατρική βοήθεια πιο γρήγορα.
Η παραδοσιακή ιατρική μπορεί επίσης να συμπεριληφθεί στη σύνθετη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της σπονδυλικής στήλης. Οι συνταγές θα βοηθήσουν στην ανακούφιση της φλεγμονής και του πόνου, αλλά αξίζει να θυμάστε ότι αποτελούν μόνο μια προσθήκη στο κύριο σύμπλεγμα θεραπειών. Για παράδειγμα, χρησιμοποιούνται κομπρέσες από φύλλα κολλιτσίδας (1 κουταλιά χύνεται με ένα ποτήρι βραστό νερό), το οποίο εφαρμόζεται στο πονεμένο σημείο για μισή ώρα. Μετά την αφαίρεση, τυλίξτε με ένα ζεστό φουλάρι ή σάλι.
Πριν από τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης, αξίζει να θυμόμαστε ότι χαρακτηρίζεται από περιόδους ύφεσης και έξαρσης. Οι παροξύνσεις εκδηλώνονται με οξύ πόνο και μπορεί να προκληθούν από αλλαγές θερμοκρασίας και πίεσης, καθώς και σωματική καταπόνηση. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πρέπει να φοράτε ένα ειδικό γιακά για την αυχενική χόνδρωση και έναν κορσέ για την οσφυϊκή χόνδρωση. Εάν ο πόνος είναι πολύ δυνατός, πρέπει να δώσετε στον ασθενή αναισθητικό. Όλες οι μέθοδοι θεραπείας περιορίζονται στους κύριους στόχους: ανακούφιση από τον πόνο στην πλάτη, τόνωση της αποκατάστασης του συνδετικού ιστού και του χόνδρου του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Απομάκρυνση της φλεγμονής και πρόληψη περαιτέρω εξάπλωσης της νόσου.
Η θεραπεία της οστεοχόνδρωσης μόνο με αντιφλεγμονώδη νευροτροπικά και αναλγητικά φάρμακα εξαλείφει μόνο τα συμπτώματα του πόνου. Ως εκ τούτου, η σύγχρονη θεραπεία αυτής της ασθένειας περιλαμβάνει την υποχρεωτική χρήση χονδροπροστατευτικών που μπορούν να προστατεύσουν και να αποκαταστήσουν τον χόνδρο της σπονδυλικής στήλης. Πολυάριθμες μελέτες έχουν επιβεβαιώσει την υψηλή αποτελεσματικότητα αυτών των φαρμάκων στην αποκατάσταση του χόνδρου και στη μείωση του πόνου. Απαιτείται επίσης θεραπεία αποκατάστασης της οστεοχονδρωσίας με ηλεκτροφόρηση, θεραπεία με λέιζερ, χειροθεραπεία, έλξη, μαγνητοθεραπεία, μασάζ, λασποθεραπεία, ατομικό πρόγραμμα φυσικοθεραπευτικών ασκήσεων, πισίνα και σάουνα. Το πρόγραμμα αποκατάστασης χρησιμοποιείται μόνο σε ύφεση, όταν ο πόνος στην πλάτη δεν υπάρχει πλέον.
Σε επείγουσες περιπτώσεις, όταν η νόσος είναι ήδη σε εξέλιξη και παρατηρούνται επιπλοκές ή όταν η συντηρητική θεραπεία της οστεοχονδρωσίας είναι αναποτελεσματική, απαιτείται χειρουργική επέμβαση. Στοχεύει στη σταθεροποίηση ολόκληρης της δομής της σπονδυλικής στήλης και στην εξάλειψη της πίεσης στις ρίζες του νωτιαίου μυελού. Η χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται μόνο με συμπίεση του νωτιαίου μυελού ή μετά από επαναλαμβανόμενη ανεπιτυχή θεραπεία με σύνθετη θεραπεία, καθώς η πιθανότητα βλάβης του νωτιαίου μυελού και των νεύρων είναι πολύ υψηλή.
Φυσικά, η τακτική πρόληψη και θεραπεία της οστεοχονδρωσίας είναι απαραίτητη. Είναι απαραίτητο να ασχοληθείτε με μέτρια αθλήματα ή γυμναστική που στοχεύουν στο τέντωμα των μυών της πλάτης και της σπονδυλικής στήλης. Εάν ο πόνος ξεκινά μετά την εργασία στον υπολογιστή, θα πρέπει να κάνετε διαλείμματα πιο συχνά και να τεντώνετε την πλάτη σας. Στην παιδική ηλικία, θα πρέπει να προσέχετε συνεχώς τη στάση σας και να μην σκύβετε.
συντηρητική μέθοδος
Πριν από τη χειρουργική θεραπεία της οστεοχονδρωσίας, χρησιμοποιούνται συντηρητικές μέθοδοι. Με συντηρητική θεραπεία, το αντιφλεγμονώδες τζελ έχει αποδειχθεί. Η φόρμουλα γέλης περιέχει ισοπροπανόλη και προπυλενογλυκόλη. Όταν εφαρμόζονται στο δέρμα, αυτές οι αλκοόλες εξατμίζονται και παράγουν ένα δροσιστικό αποτέλεσμα. Ταυτόχρονα, το τζελ διεισδύει ανεμπόδιστα στην εστία του πόνου και ανακουφίζει από τη φλεγμονή. Επιπλέον, χρησιμοποιούνται διάφοροι θεραπευτικοί αποκλεισμοί, φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες, μυοχαλαρωτικά και φυσιοθεραπευτικές ασκήσεις.
Το μασάζ και η γυμναστική αποτελούν αναπόσπαστα μέρη του συγκροτήματος θεραπείας και πρόληψης της οστεοχονδρωσίας. Αποσκοπούν στην αποκατάσταση των κινητικών λειτουργιών και στη βελτίωση του συντονισμού των κινήσεων. Εάν αυτό δεν βοηθήσει, ενδείκνυται χειρουργική επέμβαση.
Στη συντηρητική θεραπεία της σπονδυλικής οστεοχονδρωσίας, συνταγογραφούνται μη ναρκωτικά αναλγητικά για την καταστολή της μη λοιμώδους φλεγμονής. Αυτή είναι μια αρκετά μεγάλη ομάδα φαρμάκων και η επιλογή τους πρέπει να γίνεται σύμφωνα με την κατάσταση της υγείας, την ατομική δυσανεξία στα φάρμακα και τη σοβαρότητα του συνδρόμου πόνου. Το σύμπλεγμα περιλαμβάνει ηρεμιστικά όπως βάμματα μητρικής βαλεριάνας και βαλεριάνας. Φάρμακα που περιέχουν εκχυλίσματα από τον χόνδρο και τον μυελό των οστών νεαρών ζώων χρησιμοποιούνται για την τόνωση των διεργασιών αποκατάστασης. Χρησιμοποιούνται μόνο στα αρχικά στάδια της νόσου.
Traction Treatment (Traction Treatment)
Με αυτόν τον τύπο θεραπείας της οστεοχονδρωσίας, οι σύνδεσμοι, οι μύες και οι παρασπονδυλικοί ιστοί τεντώνονται, αυξάνοντας την απόσταση μεταξύ των σπονδύλων κατά μέσο όρο κατά 1, 5 mm. Η έλξη βοηθά στη μείωση του πρηξίματος των νευρικών ριζών, ομαλοποιεί τη ροή του αίματος και εξαλείφει τη συμπίεση των αιμοφόρων αγγείων στη σπονδυλική στήλη. Υπάρχουν διάφοροι τύποι έλξης: ξηρή (κάθετη και οριζόντια), σε κλίση υπό την επίδραση του ίδιου του βάρους, κάτω από το νερό και άλλοι τύποι. Η συνήθης διάρκεια θεραπείας είναι 15-20 διαδικασίες.
Με μια αδύναμη αρθρική-συνδετική συσκευή της σπονδυλικής στήλης, συνταγογραφούνται διαδικασίες που στοχεύουν στη σταθεροποίηση και την ενίσχυσή της. Για να το κάνετε αυτό, εφαρμόστε συνδετήρες (επιδέσμους, κορσέδες, γιακά). Συνταγογραφούνται με δυσμενή πρόγνωση σχετικά με το σχηματισμό μυϊκής στερέωσης.
Η ρεφλεξολογία ποδιών είναι μια σειρά μέτρων που βασίζονται στην διέγερση βιολογικά ενεργών σημείων. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται σοβάδες πιπεριάς, φαρμακευτικά βάζα, σοβάδες με μουστάρδα, σκευάσματα με δηλητήριο φιδιού και μέλισσας, πλέγματα ιωδίου. Η φυσιοθεραπεία βοηθά επίσης στην επούλωση της οστεοχόνδρωσης. Αυτές οι διαδικασίες μειώνουν το πρήξιμο των ιστών και ανακουφίζουν από τον πόνο. Το είδος της παρέμβασης, ο αριθμός των συνεδριών και η διάρκεια εξαρτώνται από τον πόνο, τη βαρύτητα των κλινικών συνδρόμων. Βασικές μέθοδοι: ακτινοβολία UV, φωνοφόρηση γλυκοκορτικοειδών, ηλεκτροφόρηση, θερμικές μέθοδοι, ρεύματα Bernard.
Μόνο σύνθετη θεραπεία θα συμβάλει στην ταχεία ανάρρωση ενός ασθενούς με οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης!